کد مطلب:313370
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:496
اثر سریع نفرین زینب کبری در شام
سپهر در ناسخ گوید: اهل بیت علیهم السلام را از دروازه ی ساعات، كه ابعد طرق به دارالاماره ی یزید بود، داخل شام نمودند. نیز شهر شام را زینت كردند و پرده های زرنگار و دیبا به دیوارهای كوچه و بازار بیاویختند و زنان مغنیه، بی پرده، به نواختن طبول و دفوف دست افشان و پای كوبان بودند و یزید یكصد و بیست پرچم برای استقبال از ایشان برافراشت و مردم به همدیگر مباركباد می گفتند و آن روز را عید قرار دادند.
نیز به روایت ابی مخنف، عیال الله را از پای قصر عجوزه ای كه او را ام الحجام می گفته اند عبور دادند. آن عجوزه با چهار زن دیگر در میان آن غرفه نشسته بود. چون چشم آن ملعون به آن سر مطهر افتاد كه نور از جبین او ساطع بود، با سنگی چهره ی مباركش را مجروح ساخت، چندان كه خون بریخت. چون علیا مخدره زینب علیهاالسلام این بدانست، با ناله و گریه روی خود را بخراشید و موی خود را پریشان كرد و دست به دعا و نفرین برداشت و عرض كرد: «اللهم خرب قصرها و أحرقها بنار الدنیا قبل نار الآخرة!».
راوی گوید: قسم به خدای، كه چون آن دعا بفرمود، در ساعت آن قصر ویران شد و منهدم گردید و آتشی در آن افتاد و همی بسوخت تا آنكه نشانی از او نماند و یكسره خاكستر گردید، و هم در آن حال بادی بوزید و خاكسترش را پراكنده ساخت، چندان كه اثری از او بر جای نماند، گویا هرگز علامتی و عمارتی و اهلی نبوده است!